2012 - rok końców

majowie mieli rację

---- - 2012

---- - 2012

---- - 2012

1932 - 2012

i innego końca świata nie będzie

już nie zadzwonisz, mówiąc "Marianko, chciałem cię, jako specjalistkę, zapytać o zdanie. Bo redaktor w telewizji powiedział właśnie [i tu następowało przytoczenie jakiegoś kontrowersyjnego użycia języka polskiego.] No i jak ty uważasz, czy to była poprawna konstrukcja?"

nie zadzwonisz też z prośbą o pomoc w uzupełnieniu jakiegoś hasła z krzyżówki

nie będę już oddzwaniać na pocztę głosową, by usłyszeć Twoje "Cześć Marianko, chcieliśmy cię z Babcią spytać, co byś chciała we wtorek na obiad"

nie będzie już słynnego Smalcu Dziadka Józka, nie będzie Twoich klusek, babki ziemniaczanej i zupy z klopsem (bo choć to wszystko mogą zrobić też inni, to już nie będzie to samo)

nie opowiesz mi już nigdy, jak to było, jak w zakrystii paliliście prochem z pocisków, jak uczyłeś się do egzaminów w "kaempiku", jak pierwszy raz oświadczyłeś się Babci

nie zaproponujesz już, że możesz mi skrócić spodnie, bo Twoim zdaniem są za długie i ciągną się po ziemi; nie wymienisz popsutego zamka błyskawicznego; nie naprawisz popsutego żelazka

a mi właśnie pękł paseczek przy sandale i brakuje kogoś, kto by mi go przykleił

już wtedy, gdy nie widzieliśmy się dłużej niż tydzień, brakowało mi Ciebie (a w zasadzie - Was, bo zawsze byliście dla mnie, wraz z Babcią, jednością)

i świadomość, że już nie uśmiechniesz się na mój widok, cholernie boli, a ból wzmaga jeszcze bardziej to, że wiem, jak bardzo Babci będzie Ciebie brakowało

łzy niech płyną wyschną łzy
więc wiesz
  w niebie nie potrzeba łez