I: spójnik przyłączający zdanie o treści niezgodnej z tym, co można wnioskować na podstawie zdania poprzedzającego;
II: partykuła komunikująca, iż to, o czym mowa w zdaniu, jest niezgodne z przewidywaniami mówiącego.

poniedziałek, 21 stycznia 2013

wieści z sesji

Pisząc pracę  jednym z obrazów Marca Chagalla, to nawet w figurze św. Łukasza z bykiem wołem widziałam chagallowską kozę, nie mówiąc już o fragmentach "Pod słońcem Toskanii", gdzie też były kozy, a gdy koleżanka podesłała mi link o jakimś innym świętym, któremu zdarzało się lewitować, to doszłam do wniosku, że lewitujący na rysunku wygląda jak chagallowscy zakochani sunący przez niebo.
Pracę zaczęłam cytatem z "Notting Hill", zatytułowałam cytatem z piosenki Młynarskiego. Się żyje kulturoznawczo.
Nie wiem, czy nie napisałam tam jakichś głupot; boję się sprawdzić. Wiem że ze zmęczenia, wynikającego z konieczności napisania pracy bardzo szybko, poprzedzanego tradycyjnym odkładaniem roboty na później, gadałam dzisiaj głupoty. Jak tylko udało mi się sklecić jakieś zdanie.
Chcąc opowiedzieć Mamie o fenomenie kurtek z kołder, powiedziałam, że teraz jest taka moda, że się chodzi w kurtce. Komentarz? To nie moda, kochanie, to zima.
Oj zima.

3 komentarze:

  1. Przez ciebie napisałam mojej wspólokatorce krótką dobranockę na kołdrze. Marian inspiruje.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. pisanie dobranocek na kołdrze brzmi jak jakiś kolejny chagallowski motyw ;)

      Usuń