I: spójnik przyłączający zdanie o treści niezgodnej z tym, co można wnioskować na podstawie zdania poprzedzającego;
II: partykuła komunikująca, iż to, o czym mowa w zdaniu, jest niezgodne z przewidywaniami mówiącego.

niedziela, 9 października 2011

Przepyszny autobus

- Jechałem raz ze szkoły na tenis autobusem, straszny przepych.

Po wyjaśnieniach (ja - że przepych oznacza "burżujskie" bogactwo, on - że miał na myśli tłum ludzi, pośród którego trzeba było się, uwaga, przepychać), mój wspaniały rozmówca skomentował to wszystko:
- O jaa, język polski jest bezsensowny.

Ale pomyślmy. Jakby teraz mówić wszem i wobec W toruńskiej komunikacji miejskiej panuje przepych!, zamiast Ale to MZK jest zatłoczone! ? Czyż nie brzmi to lepiej? Możemy się tak chwalić przed mieszkańcami innych miast, a oni będą nam zazdrościć. Przepychu w autobusach.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz